Alledaags verlies - The Slow Accumulation of Ordinary Losses
Lineke Rijxman en Willem de Wolf confronteren elkaar en het publiek met spijt, verlies en verlangen. Openlijk praten zij over het gevoel dat je leven misschien niet is geworden wat je had gehoopt.
Er was veel mis vroeger maar het was wel beter mis.
Stemmingen en emoties die je slechts in vage bewoordingen aan anderen kunt beschrijven, maar die toch meteen worden herkend: onverklaarbare aanvallen van melancholie, sluimerende begeertes. Het ongrijpbare verlies wordt gewoner. Je flexibiliteit wordt minder, net als je onschuld, je vasthoudendheid, je looks. Je begint het verlies te accepteren, omdat het zo waar is, zo onomkeerbaar en genadeloos – en toch blijft er een brandend verlangen naar meer. Naar anders.
Lineke Rijxman en Willem de Wolf behoren tot dat zeldzamer wordende groepje mensen dat meer dan 40 jaar aan het toneel is. Zij hebben in de afgelopen jaren vier voorstellingen met elkaar gemaakt: Quality Time (2006), Hannah & Martin (2009), Vermogen (2013) en Seks(e)(n) (2021). In Alledaags verlies – The Slow Accumulation of Ordinary Losses blikken ze met humor en spijt terug, om dat hele arsenaal van absurd verlies en teleurstellingen roekeloos en stevig in de verf te zetten.
Lineke Rijxman en Willem de Wolf zijn aan elkaar gewaagd in de prachtige, pijnlijke voorstelling ‘Alledaags verlies’. [...] Een prachtig pijnlijk zelfportret: een mozaïek van scherven, mooi maar verraderlijk scherp, en per definitie beschadigd.
Alledaags Verlies’ omarmt de melancholie van ouder worden, en dat boeit van begin tot eind.
Een voorstelling vol melancholie, bekentenissen, zielenpijn en humor, in een volstrekt eigenzinnige mix van absurdisme, radicale eerlijkheid en krankjorume bespiegelingen. [...] Het is een terugblik vol melancholie naar het vroeger waarin alles ‘beter mis’ was, maar zeker geen nostalgisch zwelgen. Juist in de manier waarop ze, bijna hardop nadenkend, zoeken naar een vorm om zichzelf aan anderen te vertellen, persoonlijk en radicaal, raken ze iets wat voorbij hun individuele emoties en stemmingen gaat. Voorbij het alledaags verlies, roekeloos en liefdevol.
Alleen al hun droogkomische timing maakt het een feest om dit duo anderhalf uur lang om deze vragen te zien heendraaien.
Iets uit deze voorstelling uitlichten of benadrukken komt wat gekunsteld voor. Het geheel van de tekst, het spel, en het niet-spel is dusdanig onnadrukkelijk en terloops, dat je met je beschrijvende pen de gevoelige samenhang van denken en lichaam, van aftastend spreken en voelen ook onnatuurlijk los zit te halen.
Heen en weer koersend tussen melancholie en humor wegen toneelveteranen Lineke Rijxman en Willem de Wolf in Alledaags verlies de waarde van het verleden en het nu.
Lees meer over Willem de Wolf, theatermaker en ex-provocateur in De Volkskrant.
Meer info en credits
Over het gezelschap/de maker:
Lineke Rijxman was 13 jaar lang onderdeel van het vaste ensemble van Toneelgroep Amsterdam (tegenwoordig Internationaal Theater Amsterdam). Vanaf 2009 was ze lid van de artistieke kern van Theatergroep Mugmetdegoudentand. Naast haar werk in theater speelt zij in vele films en series.
Willem de Wolf richtte na zijn afstuderen met Ton Kas het gezelschap Kas & de Wolf op. Na het stopzetten van de subsidie in 2004 stortte hij zich met name op het schrijven, onder meer voor Dood Paard en Mugmetdegoudentand. Sinds 2010 is hij verbonden aan het Antwerpse theatergezelschap Cie. de KOE, dat sinds 2022 samen met Hof van Eede verdergaat als DE HOE.
Concept, tekst en spel: Lineke Rijxman en Willem de Wolf
Tekstbijdrage: Wannes Gyselinck
Vormgeving: Louis Janssens
Eindregie: Peter Van den Eede
Techniek, licht- en geluidsontwerp: Shane Van Laer en Bram De Vreese
Productie: Theaterzaken Via Rudolphi en DE HOE
Foto: Shane Van Laer