MAMA DADA
Een zowel talige als fysieke dada-avond waarin Ludwig Bindervoet de protopunk-dichteres Elsa von Freytag-Loringhoven naar de bühne brengt.. Elsa, a.k.a. ‘de dada-barones’, behoorde tot de ‘New York Dada’ en was in retrospect de allereerste performancekunstenaar.
Een onvoorspelbare onewoman-happening over geniale waanzin, het ware kunstenaarschap en absolute vrijheid
Ze maakte de eerste readymades en schreef provocatieve poëzie, was openlijk biseksueel, streed voor het vrouwelijke orgasme en droeg mannenkleding in het openbaar (en werd daarvoor gearresteerd). En passant verhief ze een urinoir tot kunstwerk. Maar in tegenstelling tot Marcel Duchamp belandde Elsa aan de zelfkant van de maatschappij en verdween na haar dood in de vergetelheid. Nu brengt Ludwig Bindervoet deze anarchistische en onvolprezen pionier naar waar ze thuishoort: de bühne.
Ik ben al jaren geobsedeerd door het dadaïsme. Ik zie een link met de wanhoop van begin 20e eeuw en de catastrofale tijden en gevoelens van onmacht van onze 21e eeuw. Ik denk dat het samenvallen van het verhaal en werk van Elsa, de missie van dada en de zoektocht naar mijn artistieke stem, ervoor zorgt dat deze voorstelling het persoonlijke, het poëtische en het politieke kan verbinden. MAMA DADA is de beginselverklaring van de maker Ludwig Bindervoet.
Samen met acteur en theatermaker Elvis de Launay duikt Ludwig in het onnavolgbare leven en werk van Elsa von Freytag-Loringhoven om de muzikaliteit en lijfelijkheid van haar dada-taal te vieren. Helemaal in de geest van Elsa gaat Ludwig de strijd aan met zijn eigen hypocrisie en die van zijn generatie. Hij confronteert zijn kunstenaarschap en privileges met Elsa’s radicale kunst als daad van zelfopoffering. MAMA DADA is een theatrale aanslag op de norm.
De Launay is een onstuimig talent, zo jong nog dat zij niet de eenzaamheid van de oudere Elsa voelbaar kan maken, maar wel haar eigenzinnigheid. Het gulle slotapplaus lijkt Elvis de Launay te overdonderen, en ook Pinky kijkt verbaasd toe.
Net als in eerder werk breekt Bindervoet in Mama Dada een lans voor de onbeheersbaarheid van kunst. In een geestige scène met sokpoppen laat hij De Launay twee kunstbeschouwers opvoeren die Von Freytag-Loringhoven in hedendaagse feministische termen proberen te vangen, en haar zo voor hun eigen ideologische karretje willen spannen. Steeds opnieuw verwerpt Mama Dada de neiging om kunst tot een eenduidige betekenis te reduceren.
Meer info en credits
Regie, concept & tekst: Ludwig Bindervoet
Spel: Elvis de Launay
Dramaturgie: Eylül Fidan Akıncı
Kostuums: Carmen Schabracq
Lichtontwerp: Bo van der Ham
Productie: Theater a/d Rijn (aangesloten bij De Nieuwe Oost) in coproductie met Stichting Ludwig Bindervoet
Deze voorstelling is mede tot stand gekomen met acteur en theatermaker Ellen Goemans.
