My Fair Human
My Fair Human is een scherpe, tragikomische muziektheatervoorstelling die ons een spiegel voorhoudt, verpakt in het feestelijke kleurpallet van Club Lam. Met een sterke cast, bestaande uit de gerenommeerde Oda Spelbos (bekend van Flikken Maastricht), de getalenteerde Ella Kamerbeek en de charismatische Valérie van Erven Dorens.
Een ode aan vrouwen die niet in de mal passen en weigeren te zwijgen.
Ze is een van de bekendste personages uit de theatergeschiedenis: Eliza Doolittle, het ‘bloemenmeisje’ uit Pygmalion van George Bernard Shaw, later onsterfelijk gemaakt in My Fair Lady. Maar weten we eigenlijk wel hoe háár stem écht klinkt?
Eindelijk krijgt Eliza Doolittle een eigen stem, na decennialang figurant te zijn geweest in een theaterwereld die door strenge gendernormen werd geregeerd. Dit keer is het niet de mannelijke blik die haar beoordeelt, maar haar eigen innerlijke criticus – én de vrouwen om haar heen.
Maak ruimte, patriarchaat. My Fair Human neemt het podium
Geen lieve woorden of bescheiden glimlachjes hier – dit is het rauwe verhaal van vrouwen die niet langer de regels volgen. Drie stemmen – Elisa, Lisa en Elizabeth – worstelen met een wereld die hen reduceert tot mooie gezichten en vruchtbare lichamen. Maar wanneer hun cyclus stopt, begint hun verhaal pas echt.
Elizabeth zet de overgang in vuur en vlam. Lisa protesteert en probeert de wereld te redden. Elisa weigert haar lichaam aan andermans ideaal te verkopen. Ze vechten, lachen en confronteren elkaar in een wereld die vrouwen wil breken.
Dit is geen zoektocht naar zelfacceptatie. Dit is rebellie in bloei.
Van maagd tot moeder, van wilde vrouw tot wijze vrouw – ze eisen de ruimte die hen toebehoort.
Tijd om niet alleen toe te kijken, maar mee te leven.
‘My Fair Human’ is een sprankelend, opruiend, vreugdevol tijdsdocument van het feminisme van nu. [...] Oda Spelbos is heerlijk als de overvraagde boomer die losbreekt uit haar verantwoordelijke rol. Ella Kamerbeeks millennial is luid en lekker onaangepast maar ook onzeker over haar toekomst, en Valérie van Erven Dorens maakte haar opstandige gen Z’er zowel stoer als breekbaar. Alle drie krijgen ze lachsalvo’s uit het publiek, en hun chemie is aanstekelijk – ze laten elkaar allemaal op hun beurt schitteren.
De drie actrices weten net zo makkelijk de lachers op hun hand te krijgen als in de meer verstilde momenten een snaar te raken. [...] Alle thema’s worden met vaart en humor aaneengeregen in de tekst en regie van Marloes IJpelaar. En ja, het schiet soms alle kanten op, maar dat bandeloze is op zichzelf ook weer een statement. Een weigering zich te laten beteugelen.
Ella Kamerbeek maakt in een schitterende cat call-scène duidelijk dat de vrouw rebels, rauw en uitdagend het initiatief neemt. Dit is slechts een van de vele razend sterke scènes uit een rijke, betekenisvolle voorstelling doe in wezen gaat over de verhouding van de vrouw tot het patriarchaat.
Meer info en credits
Coproductie Toneelschuur Producties en Club Lam, regie + tekst Marloes IJpelaar, geïnspireerd door Pygmalion van George Bernard Shaw, spel Valérie van Erven Dorens, Ella Kamerbeek, Oda Spelbos, dramaturgisch advies Martine Manten, Ayla Çekin Satijn, scenografie + licht Jelmer Tuinstra, sompositie + liedteksten Charlotte Dommershausen, kostuumontwerp Studio HIEM, geluidsontwerp Timo Merkies.